Sanki cocukluğumu yaşadım
Tarih 26 Şubat 1938. Yani 77 sene önce bugün. Nişanlandıkları gün. Anneannem dedemi hayatında ilk defa o gün görmüş. Düşünsenize, evleneceksiniz ve hayatını paylaşacağınız adamı nişan günü görüyorsunuz.
Beğendin, beğendin, beğenmedinse hayat boyu çek dur nBizimkilerin hikayesi ise tam bir "Onlar ermiş muradına , biz çıkalım kerevetine.." hikayesi.nSonu gerçekten mutlu olan şahane bir masal yani..nAnneannem kendisinden 17 yaş büyük dedeme resmen aşık olmuş.nDedemse o yıllardaki genel davranışın aksine, o gencecik kıza, ömür boyu, hem aşkla, sevgiyle, hem de "saygıyla" bağlanmış..Ben onların evinde hiç yükselen ses , hiç kavga gürültü duymadım.nEvlendikleri ilk gün, dedem uzun bir konuşma yapmış. Üç şey istemiş gencecik karısından:nBir: Bana İhsan Bey değil, İhsan demeni rica ediyorum. (ki o devir için müthiş bir adım..!)nEvde kıyametler kopmuş, sen kocana, koskoca adama nasıl ismiyle hitap edersin diye..nAile büyüklerini sakinleştirip ikna etmek yine dedeme düşmüş.